เปรียบกับเจ้า เป็นโตละครโตนึง
อ้ายผู้นึง ที่เป็นโตละครหลัก
มีมือที่สาม เป็นผู้ร้ายในบทความฮัก
ที่คอยเฮ็ดให้เสียหลัก แทรกแซงเรื่องราวหัวใจ
อยู่มามื้อนึง ฮักกันดีแต่เกิดเรื่องใหญ่
นางเอกผู้สาวของอ้าย เริ่มเปลี่ยนไปบ่คือเก่า
คงเป็นมือที่สาม นิรนามมาพังฮักเฮา
คงสิเป็นย้อนเขา ที่เข้ามาในบทนิทาน
พระเอกของเรื่องราว ออกตามหาถึงต้นตอ
บทผู้ร้ายเป็นไผน้อ อยากสิพ้ออยากสิเห็น
จนมื้อนึงได้ฮู้ได้เห็นว่าเป็นไผ
บ่แม่นย้อนเขา เป็นย้อนเจ้าให้ใจเขาไป
เรื่องราวของบทผู้ร้าย เป็นนางเอกอ้ายทำร้ายเอง
เจ้านั้นมันเก่งคงบอกฮู้ ถ้าบ่ได้เห็น
โตแสดงที่เป็น เจ้านั้นเล่นได้อย่างแนบเนียน
เรื่องนิทานตอนจบสอนให้ฮู้ว่า
หากว่าไผเข้ามาบ่ต้องระแวงบ่ต้องสับสน
เมื่อสุดท้ายความฮัก ขึ้นอยู่กับคนสองคน
บ่ต้องโทษอีกคน ให้โทษคนที่เป็นของเฮา
พระเอกของเรื่องราว ออกตามหาถึงต้นตอ
บทผู้ร้ายเป็นไผน้อ อยากสิพ้ออยากสิเห็น
จนมื้อนึงได้ฮู้ได้เห็นว่าเป็นไผ
บ่แม่นย้อนเขา เป็นย้อนเจ้าให้ใจเขาไป
เรื่องราวของบทผู้ร้าย เป็นนางเอกอ้ายทำร้ายเอง
เจ้านั้นมันเก่งคงบอกฮู้ ถ้าบ่ได้เห็น
โตแสดงที่เป็น เจ้านั้นเล่นได้อย่างแนบเนียน
โตแสดงที่เป็น เจ้านั้นเล่นได้อย่างแนบเนียน